Autonomiczne rysunki architektoniczne
- Dodaj recenzję:
- Kod: 1229
- Producent: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
- Autor: Leszek Maluga
-
-
- szt.
- Cena netto: 46,67 zł 49,00 zł
Autonomiczne rysunki architektoniczne
rok wydania: 2006
ilość stron: 277, 96 ilustracji
format: 20,8 x21 cm
oprawa: miękka
Wśród rysunków wykonywanych przez architektów występuje grupa obrazów idei architektonicznych, które powstały jako wynik procesu twórczego, są one jedynie jego dokumentacją i nie służą do dalszej realizacji w rzeczywistej przestrzeni. Obrazy te zostały nazwane "autonomicznymi rysunkami architektonicznymi". W opracowaniu ukazano fenomen tego typu rysunków na tle współczesnej twórczości architektonicznej jako ważnego ogniwa rozwoju dyscypliny, przeprowadzono charakterystykę zbioru "autonomicznych rysunków architektonicznych", opisano ich cechy i właściwości oraz określono ich funkcje w twórczości architektonicznej na podstawie analizy przykładów prac współczesnych architektów. Dokładniej przeanalizowano twórczość rysunkową J. Hejduka, M. Scolariego i L. Woodsa pod kątem formy i funkcji obrazów oraz przenoszonych przez nie treści. Wszyscy trzej autorzy osiągnęli wysoką międzynarodową pozycję w środowiskach architektonicznej awangardy dzięki konsekwentnej, wieloletniej twórczości, której rezultatem są autonomiczne utwory. Autonomiczne rysunki architektoniczne są ważnym ogniwem przekazu kulturowego. Służą do transmisji idei architektonicznych - dokumentują, podtrzymują i przekazują informacje o warstwie ideowej twórczości architektonicznej. Jako obrazy mają podobną zdolność przenoszenia idei, jak wizualne dokumentacje obiektów zrealizowanych. Nie będąc natomiast związane z istniejącą materialną realizacją, uzyskują autonomiczny byt, dzięki któremu mogą samodzielnie reprezentować świat idei architektonicznych i przenosić go w czasie.
Spis treści
Od autora
1. Rysunek, rysunek architektoniczny, autonomiczny rysunek architektoniczny
1.1. Specyfika rysunku architektonicznego wobec innych typów obrazów plastycznych. Zakres terminu "rysunek architektoniczny".
Rysunek architektoniczny a obrazy w sztukach plastycznych. Rysunek architektoniczny - rysunek artystyczny.
1.2. Rysunek jako forma i narzędzie komunikacji. Społeczna rola rysunku architektonicznego. Czy rysunek jest językiem? Rysunek
w procesie komunikacji. Konwencja rysunku architektonicznego. Intencjonalność i czytelność przekazu.
1.3. Rodzaje rysunków architektonicznych. Typowe rysunki projektowe. "Papierowa architektura". Zbiór "Przestrzeni Zapisanych"
2. Autonomiczny rysunek jako utwór architektoniczny
2.1. Wielość definicji utworu architektonicznego
2.2. Idea jako składowa konceptualna utworu architektonicznego
2.3. Autonomiczny rysunek jako przedmiot percepcji
2.4. "Informacyjna" definicja utworu architektonicznego. Informacja i wirtualna rzeczywistość. Dzieło architektury jako źródło informacji.
Przemieszczanie się informacji. Utwór architektoniczny jako plik informacji. Autonomiczny rysunek architektoniczny jako plik informacji.
3. Zakres i rola autonomii w rysunkowej twórczości architektonicznej
3.1. Autonomia w twórczości artystycznej i architektonicznej
3.2. Autonomia rysunku architektonicznego
3.3. Szczególne cechy autonomii twórczości rysunkowej. Cechy związane z funkcją rysunku architektonicznego. Cechy związane z
treścią rysunku, czyli rola obrazu. Cechy związane z techniką rysunku, czyli natura medium.
3.4. Autonomiczne rysunki architektoniczne na tle twórczości zawodowej
4. Autonomiczny rysunek architektoniczny w twórczości współczesnych architektów
4.1. Autonomiczne utwory jako dopełnienie praktyki projektowej
4.2. Modele teoretyczne jako ekwiwalent praktyki realizacyjnej
4.3. Wizje przyszłości
4.4. Wizje poetyckie
4.5. Autonomiczny utwór jako obszar eksperymentowania
4.6. Autonomiczny rysunek jako forma kontestacji
4.7. Budowanie autorskiego świata architektury idealnej
4.8. Autonomiczny rysunek architektoniczny w cyberprzestrzeni
5. Twórczość Johna Hejduka
5.1. Wprowadzenie
5.2. Rysunek i warsztat plastyczny. Funkcje rysunków. Percepcja przestrzeni rysowanej. Techniki plastyczne.
5.3. Dwa terminy projektowe: "ściany" i Maski"
5.4. Przestrzeń w rysunkach. Przestrzeń projektowa. Formy przestrzenne. Użyteczność przestrzeni. Urbanistyka.
5.5. Czas i ludzie w przestrzeniach projektowych. Czas. Ludzie.
5.6. Teksty jako budowanie lub współtworzenie przestrzeni . Rola tekstu w projektach. Formy literackie. Książki. Wiersze.
5.7. Podsumowanie
6. Twórczość Massima Scolariego
6.1. Wprowadzenie
6.2. Warsztat plastyczny
6.3. Projekcja przestrzeni na rysunkach
6.4. Przegląd elementów składowych obrazów . Ściany, mury, ogrodzenia. Piramidy, zigguraty, góry. Budowle przemysłowe i obronne.
Krajobrazy. Kosmos, niebo. Maszyny. Maszyny latające, szybowce. Elementy nieobecne na obrazach
6.5. Tytuły prac i referencje. Starożytność. Ruch, procesy, stany. Aktywna wyobrażnia.
6.6. Podsumowanie. Twórczość Lebbeusa Woodsa
7.1. Wprowadzenie
7.2. Rysunek i warsztat plastyczny . Rola rysunku architektonicznego. Narzędzia i techniki plastyczne. Faktury i barwy. Światłocień.
Techniki projekcji przestrzeni. Typy rysunków. Dodatkowe elementy graficznE obrazów. Wielkość rysunków oryginalnych i reprodukcje.
7.3. Przestrzeń w rysunkach. Formy przestrzenne. Użytkowość przestrzeni. Lokalizacje. Skala przestrzeni. Struktura kompozycyjna
przestrzeni rysowanej
7.4. Teoretyczne przesłania. Architektura i wiedza. Architektura i polityka. Twórczość eksperymentalna.
7.5. Koncepcje rozwiązań projektowych ."Laboratorium mieszkaniowe". Heterarchia. "Wolna strefa" i "wolna przestrzeń". "Ściana".
"Zastrzyki", "strupy" i "blizny". "Radykalna rekonstrukcja". "Pogranicze".
7.6. Rola tekstów w pracy architekta
7.7. Podsumowanie
Zakończenie
Bibliografia
Spis ilustracji, źródła
Summary
